|
|
|
1. Galaktyka M-104"Sombrero".
Parametry: 2018.03.22-23.22:19-00:04CSE.Newton 250/1520+MPCC+N.D810.Exp.3x240sek.,3x120sek. ISO1600.
|
2. W
kwietniu, przy bezksiężycowym niebie mieliśmy sześć nocy z dobrymi
warunkami obserwacyjnymi. Wygospodarowałem parę godzin sesji, by
odwiedzić fotograficznie kilka, z całej kolekcji ulubionych
obiektów wiosennego nieboskłonu. Na fotografii: M-81 Galaktyka
Bodego, (spirala po lewej) i M-82 Cygaro. Obie galaktyki oddalone o 11
milionów lat światła, pozostają jednymi z jaśniejszych tego typu
obiektów nieba północnego.
Parametry: 2018.04.12-13.23:06 - 00:37CWE. Newton 250/1520+MPCC+N.D810.Exp.9x245sek.,1x175sek.,3x60sek.ISO1600. |
3. Światło
popielate Księżyca jest szalenie wdzięcznym tematem dla fotografii i
czasami wykorzystuję okazję by je ustrzelić. Okazja taka pojawiła się 3
doby, po pierwszym wiosennym nowiu tego roku. Zjawisko często mylone
jest z zaćmieniem Księżyca, z którym oczywiście nie ma nic
wspólnego. Gdy Srebrny Glob przebywa w okolicach nowiu,
obserwator stojący na jego powierzchni Ziemię widziałby w pełni. To
światło Słońca odbijane od powierzchni naszej planety rozjaśnia mroki
długiej, niemal 15-sto dniowej nocy księżycowej.
Parametry:2018.04.18.20:55CWE. Newton 250/1520+MPCC+N.D810.
Exp.2sek.ISO800. |
|
|
|
4.
Fotografując bogactwo Kosmosu, często w polu widzenia astrografu może
pojawić się więcej interesujących eksponatów. Tak jest w
przypadku efektownej pary, mgławicy planetarnej M-97 Sowa i galaktyki
M-108. Mgławica Sowa, (w kadrze po lewej) to szczątki umierającej
gwiazdy, która w cichym spazmie odrzuciła w przestrzeń swoją
zewnętrzną atmosferę, pozostając w centrum mgławicy jako gorący biały
karzeł. Światło z Sowy biegnie do nas około 2,5 tysiąca lat. Galaktyka
M-108 to już inna bajka, inny wymiar, inna klasa. Odległość do niej
oceniana jest na 45 milionów lat świetlnych.
Parametry:2018.04.18-19.23:11-00:03CWE.Newton
250/1520+MPCC+N.D810.Exp.5x240sek.ISO1600
|
5. Przez
chwilę zastanawiałem się na jaki obiekt wycelować, by wykonać
fotografię testową kolimacji optyki teleskopu. Padło więc na
najładniejszą gromadę kulistą nieba północnego, czyli M-13 w
Herkulesie. Absolutna klasyka, obiekt pokazowy, doskonale znany
wszystkim miłośnikom kosmicznego teatru. W dobrych warunkach pogodowych
może być widoczna gołym okiem, w lornetkach prezentuje się jako
mglista, jasna plama światła. Teleskopy pokażą nam jej całe bogactwo -
pół miliona gwiazd stłoczonych w kuli o średnicy około 140 lat
świetlnych. Interesująco prezentowałoby się nocne niebo, gdyby Ziemia
znalazła się w centrum lub na obrzeżach tej gromady. W 1974 roku,
posługując się olbrzymim radioteleskopem z Arecibo wysłaliśmy w jej
kierunku sygnał radiowy z informację o życiu na naszej błękitnej
drobinie kurzu*. Sygnał pędząc z prędkością światła dotrze tam za 25
tysięcy lat, tak więc na ewentualną odpowiedź nie musimy na razie
czekać :) Parametry:2018.04.23.00:10-00:21CWE. Newton
205/907+MPCC+N.D810.Exp.1x120sek.1x60sek.1x40sek.1x30sek.ISO1600. *
Wybaczcie porównanie Ziemi do drobiny kurzu, ale z perspektywy
Kosmosu tak to wygląda. |
6. Antares -
czerwony nadolbrzym, którego średnica przekracza niemal 900 razy
średnicę naszego Słońca w towarzystwie dwóch gromad kulistych:
M-4 (jaśniejsza) i NGC-6144 (słabsza, w górnej części kadru).
Obiekty te świecą w pięknym gwiazdozbiorze Skorpiona. Obszar nieba
rzadziej odwiedzany z terenu Polski, ze względu na swoje niskie
położenie nad horyzontem i co za tym idzie, silne degradacje obrazu
powodowane przez turbulencje ziemskiej atmosfery.
Parametry:2018.05.07.01:10-01:41CWE.Newton
205/907+MPCC+N.D810.Exp.10x120sek.ISO1600.
|
|
|
|
7. Gdy w
1845 roku Lord Rosse skierował swój wielki teleskop na ten
obiekt, jego oczom ukazał się zagadkowy wir. Nie mając pojęcia co
widzi, dokonał pierwszego w historii odkrycia spiralnej struktury
odległej galaktyki. M-51 Wir i jej sąsiadka NGC-5195 są wspaniałym
przykładem zderzenia dwóch galaktyk. Około 70 milionów
lat temu NGC - 5195 otarła się o spiralę M-51, rozciągając w
przestrzeni jedno z jej ramion. Spektakl ten rozgrywa się w odległości
30 milionów lat świetlnych od nas a jego finalnym produktem
będzie połączenie się obu galaktyk. Korzystając ze świetnych
warunków pogodowych postanowiłem ustrzelić ten obiekt w nieco
szerszym polu. Na negatywie,(kolejne zdjęcie) oznaczyłem także kilka
innych, słabych galaktyk - to już prawdziwe głębiny Kosmosu :)
Parametry: 2018.05.06-07.22:46-00:27CWE. Newton 205/907+MPCC+N.D810.
Exp.12x240sek.,3x180sek.,1x130sek.,5x60sek.ISO1600.
|
8. Księżyc w fazie 31 godzin
przed I kwadrą. Parametry: 2018.05.20.21:21-21:27CWE.Newton
250/1520+MPCC+N.D810.Exp.1/160sek.na pełnej aperturze, 1/15sek. z
diafragmą fi 125mm. ISO400. |